میراث آریا: امامِ رضا (ع) در چنین روزی، به دست شقی زمانهاش مأمون، جام زهر را نوشید و جان شیرینش را به جانآفرین تسلیم کرد تا أرض طوس برای ابد داغدار بوسه بر نعلین مبارکش باشد و غریبانه به دیدار معبودش الله شتافت.
حالا این ماییم، عزادارانی داغدار که به جرم حب آل الله همیشه سینه سوختهایم. آمدهایم میانه صحن پیامبر اعظم تا در پناه اسم مقدس ایشان، در عزای رئوفترین امام، با پایی برهنه هروله کنیم.
مردها و زنان سیاهپوش با چشمانی که هاله اشک چون سورمه میانشان کشیده شده، بر سرزنان به حرم آمدهاند. دستههای زنجیرزنی شانهها را به لرزه انداخته و هق هق گلوها راه نفس را بسته. کتیبههای عزا در میان خنکای هوای آخر شهریور تکان میخورَند و دلها یکپارچه شور است.
پیرمردی با پشتی خمیده و محاسنی به سپیدی برف عَلَم سرخِ یا امام رضا (ع) را بالای سرش گرفته و با تمام جانش میچرخانَد. اشکها توی چشمهایش گلوله گلوله میشوند و رمقی برای راه رفتن و همنوایی با جوانترها را ندارد اما آنقدر عزادار است که دلش جز به در میانه میدان ایستادن و رقصی چنین رضایت نمیدهد!
روحانی جوانی با عمامهای گِلی جلو افتاده و میانداری میکند. گاهی روضه رضا (ع) و گاهی برای امامِ رضا (ع) روضه سیدالشهدا میخواند و زائران دلشکسته پشت سرش هرولهکنان و با تمام جان، امامِ رئوفشان را صدا میزنند تا دستهای ملتمسشان را به مِهرش بگیرد و عاقبت بخیرشان کند.
غروب طلوع کرده و زائرها شانه به شانه هم جلو میروند. صحن انقلاب پر است از جمعیت عشاق و جلوی گنبد طلا صف به صف، به ادب ایستادهاند تا صبح شهادت را به شام غریبانِ علی بن موسی الرضا گره بزنند و با داغیِ اشکهای سیال روی گونههایشان والهفاه بگویند و به نیابت از سردار سلیمانی، به شاه خراسان سلام بدهند و حاجتروا وداع کنند. آن هم به امید دیداری دیگر، در روزی که به دیدن روی ماه شاه خراسان و دستگیریاش محتاجتریم.
شام غریبان با حضور خدام و زائران
شام غریبان شهادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) با حضور خدام حرم رضوی و عاشقان آل الله در صحن انقلاب برگزار شد.
در شبی که ملائکه آسمانها و زمین و اهل بیت عصمت و طهارت داغدار و عزادار شهادت امام مهربانیها، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام هستند، خادمان این بارگاه نورانی با در دست گرفتن شمعی از خیابان نواب صفوی به سمت حرم مطهر رضوی آمدند تا به خیل جمعیت عاشقان حضرت شمس الشموس در صحن انقلاب اسلامی بپیوندند.
مراسم شام غریبان شهادت امام رضا علیه السلام بعد از اتمام اقامه نماز مغرب و عشاء در صحن انقلاب اسلامی با قرائت زیارت امین الله آغاز شد و با پیوستن خدام و تولیت آستان قدس رضوی به این مراسم و عرض ارادت آنها به ساحت نورانی این امام همام کاملتر شد.
شاید بهترین وصف حال امشب خدام و خدمتگذاران حرم رضوی این دو بیتی بود که مداح اهل بیت(ع) خواند:
ما خادمان مشتاق خدمت
گردهم آییم شام شهادت
فصل عزاداری به پایان آمد افسوس
ما دستبوس هر که میآید به پابوس
این پایان فصل نوکری را حاج مهدی سروری، مداح اهل بیت(ع) نیز به زیبایی بیان کرد و با ذکر مصائب شهادت امام رضا(ع) اشک ماتم بر گونه زائر و مجاور و خدام از مظلومیت آن حضرت جاری شد و گویی تمام ملائک میهمان این بارگاه ملک پاسبان نیز با این اشک و نالهها همراهی میکردند.
در انتها نیز خدام و زائران با عمل به وصیت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) بر مصیبت جد غریبشان، امام حسین(ع) و اصحاب باوفایشان سینهزنی کردند و اشک ماتم ریختند و اینگونه پرونده دو ماه فصل عزا و نوکری خدام بارگاه رضوی با عرض ارادت به محضر صاحب الزمان(ع) و تسلیت به ایشان به پایان رسید.
انتهای پیام/
نظر شما